Nietrzymanie Moczu u Kobiet

"Dla pacjenta" 2019.09.18

UROSILESIA Centrum Fizjoterapii Urologicznej Ginekologicznej Proktologicznej

kontakt@urosilesia.pl

Nietrzymanie Moczu u Kobiet

Burzyński Bartłomiej, Kwiatkowska Karolina, Burzyński Kamil, Ciećka Anna, Wolicka Mirosława, Knapik Michalina, Zennegg-Lindert Bożena, Kozar Joanna, Grabowska Maria, Klemenska Maria, Sołtysiak-Gibała Zuzanna 

W 2002 r. Międzynarodowe Towarzystwo do spraw Trzymania Moczu (International Continence Society – ICS) opublikowało poprawiony i udoskonalony raport na temat prawidłowej terminologii, która powinna być stosowana przy opisywaniu funkcjonowania dolnego odcinka dróg moczowych. Według tego raportu nietrzymanie moczu to objaw podmiotowy polegający na niekontrolowanym wycieku moczu. Definicja ta różni się od poprzedniej, podanej przez powyższe towarzystwo i obowiązującej od 1988 r., mówiącej o tym, że nietrzymanie moczu (NTM) musi być wykazane w sposób obiektywny i musi powodować problemy natury socjalnej lub higienicznej. Obecnie dla stwierdzenia tej dolegliwości najważniejsze jest to, co mówi pacjent, natomiast okoliczności, w których mocz wycieka, nasilenie problemu czy jego wpływ na jakość życia są czynnikami pozwalającymi ustalić bardziej precyzyjnie rozpoznanie co do rodzaju nietrzymania moczu. 

Istnieje wiele systemów klasyfikacyjnych nietrzymania moczu. Najbardziej przydatnym z punktu widzenia fizjoterapii ale również podejścia klinicznego i praktycznego wydaje się podział ICS, który wyróżnia następujące postaci nietrzymania moczu: 

1. Wysiłkowe nietrzymanie moczu (wyciek moczu przy kaszlu, kichaniu, aktywności fizycznej) 
2. Naglące nietrzymanie moczu (częste parcie i wizyty w toalecie z wyciekiem moczu) 
3. Nietrzymanie z wypływem moczu z przepełnienia pęcherza (wyciek moczu z powodu przepełnienia pęcherza moczowego, który nie jest opróżniony lub nie może być opróżniony z różnych przyczyn) 
4. Nietrzymanie moczu pozazwieraczowe (wyciek moczu występujący w skutek wad anatomicznych)  
5. Nietrzymanie moczu o mieszanej etiologii (połączenie wysiłkowej postaci nietrzymania moczu z naglącym nietrzymaniem moczu) 

  Nietrzymanie moczu jest jedną z najczęściej występujących chorób przewlekłych u kobiet i dotyczy od 17 do 60% populacji. Rzeczywiste występowanie choroby jest trudne do określenia, gdyż wiele kobiet nie ujawnia objawów nietrzymania moczu, uznając je za wstydliwe. Należy pamiętać, że problem ten dotyczy kobiet w każdym wieku. Istnieje wiele różnorodnych czynników zwiększających częstotliwość występowania nietrzymania moczu. Do udowodnionych należą: wiek, otyłość, ciąża, porody, operacje w obrębie miednicy mniejszej, zaburzenia hormonalne, stany zapalne dróg moczowych. Do innych czynników zwiększających częstość występowania nietrzymania moczu zalicza się: zaparcia, nadmierne spożywanie alkoholu, palenie papierosów, upośledzenie funkcji ruchowych i poznawczych (demencja),czynniki socjalne i inne. 

  Podstawą zakwalifikowania badanej do właściwego typu leczenia jest uprzednio wykonana precyzyjna diagnostyka, na którą składa się badanie podmiotowe, badanie przedmiotowe, ultrasonografia dna miednicy (Pelvic Floor Sonofeedback Therapy®), badanie urodynamiczne, uroflowmetria, elektromiografia dna miednicy. Jako pierwszy etap postępowania terapeutycznego niezależnie od postaci nietrzymania moczu proponowane jest leczenie zachowawcze czyli fizjoterapia.

  W przypadku braku efektów terapeutycznych należy rozważyć inne formy leczenia w zależności od rodzaju nietrzymania moczu. Z doświadczenia autorów niniejszego artykułu wynika, że wspólne zastosowanie wielu form terapii, swojego rodzaju politerapia przynosi bardzo dobre efekty terapeutyczne. 

www.urosilesia.pl